Bangkok Myanmar deel 1

Goedemorgen,

Het is hier nu dinsdag ochtend 08.12 en we zitten buiten te ontbijten, wat blijft dat toch lekker, het buiten leven!
Zaterdag avond kwamen we aan in Bangkok, tussen de onweerswolken en stromende regen door heeft de piloot ons veilig aan de grond gezet. Dat is tot nu toe de enige regen die we hebben gehad, het is goed heet hier, en klam natuurlijk. Het is duidelijk weer even wennen aan de temperatuur.
We hebben 1 nacht in Bangkok geslapen en dat was best wel even lekker. Tijdens de vlucht toch ook nog wel kunnen slapen, vanaf Abu Dhabi heb ik het opstijgen niet eens meegekregen.
Volgende ochtend meteen door naar andere vliegveld, en zo zagen we nog wat van Bangkok....1ste indruk van Bangkok was vooral dat t groot was, en natuurlijk overal posters en foto's van hun overleden Koning, waarschijnlijk nu nog meer als anders!
De vlucht van Bangkok naar Myanmar was maar een uur, dus dat was een makkie. In Yangon was het toch wel compleet anders dan wat we gewend zijn uit Azië. Myanmar heeft nog maar 4 jaar de grenzen open voor toerisme, maar het land ontwikkeld zich snel! Al veel meer pinautomaten, redelijk Engels sprekende mensen, waarvan sommigen gewoon goed Engels en toch steeds op meer plaatsen WiFi. Het werkt nog niet overal heel goed, dat is wel duidelijk maar een WhatsApp versturen naar Familie lukt wel,... en nu dus hopelijk dit verhaal ook! Toerisme zelf vinden ze ook niet heel interessant, op sommige plaatsen na dan, daar word vooral ik met blond haar toch wel weer goed bekeken.
Armoede is er wel als je naar hun huizen kijkt en er wordt veel op straat geleefd. Maar ook dat is een beeld wat je door heel Azië wel ziet. Aan de ene kant is het land al redelijk modern vinden wij maar aan de andere kant totaal niet. Het straatbeeld; veel zwerfhonden ,mensen die een beetje hangen, veel eten, slechte paden,stoep is er bijna niet, modderpaden omringt met hangende bomen en zonnestralen die er doorheen komen.
Mensen zijn echt uiterst lief en behandelen ons erg goed. Soms bijna ongemakkelijk als er 3-4 mannen klaarstaan om de deur voor je open te doen en je tas al binnen is voordat je de auto uit bent...maar dat is hoe het werkt. Afdingen is iets wat in Myanmar wel gebeurd maar niet zoveel als andere landen. Ze wijken dan ook bijna nooit af van de prijzen die bijvoorbeeld in de Lonely Planet staan. Prijzen zijn over het algemeen iets duurder als andere landen in Azië maar voor ons nog steeds goedkoop.
1ste dag door Yangon was dan ook indrukwekkend, warm, maar gaf een goed gevoel. We zijn naar de grote boeddhistische tempel geweest in de stad, de Shwedagon Paya. Deze steekt overal bovenuit en is ook zeker indrukwekkend. Ze geloven dat daar 8 haren liggen van Boedha. Het is er dagelijks dan ook erg druk, je loopt met de klok mee om de tempel heen.
Matthijs moest wel even zo'n doek om; een Logyi. Ik was al gekleed op de tempel, ze vinden het zowieso netjes als je hier lange rok of broek draagt. Wat het wel erg warm maakt!! En in de Tempels natuurlijk schouders bedekt.
Bijna iedere man loopt hier met een Logyi op straat.
Werkelijk iedereen, mannen,vrouwen maar ook kinderen kauwen hier op pruimtabak...en dat vind je door de hele stad weer terug op de grond, blijft toch een smerig iets hoor...taxi chauffeurs die ff raampje openen een flinke roggel maken en het dan zonder enige gêne naar buiten spugen....dan wel nog net ff tegen ons sorry zeggen...en wij maar lachen.....echt smakelijk is het niet natuurlijk. Maar ook alle putten die worden gebruikt als spuugbakken, ook in de Tempels. Wat dat betreft mag het wel ff goed regenen, dan spoelt al die smeriger bende weg....naja voor heel even dan.
We kwamen uiteindelijk rond half 7 terug in hotel, en toen merkten we toch wel de jetlag, in combinatie met de hitte en lopen.dus even de ogen dicht gehad en om 9 uur nog even een hapje gegeten.volgende dag zijn we vroeg opgestaan, we wisten eigenlijk niet zo goed wat we gingen doen, naar Bagan of naar Golden Rock bij Mt Kyaiktiyo. Gebracht naar het busstation hebben we een nachtbus geboekt naar Bagan.die reis duurt namelijk +- 10uur. Zonde om overdag te doen vinden wij. Dat gaan we vanavond doen 1-11 om 08.00 vetrekken.
Dus door naar Mt Kyaiktiyo en dan Kinpun, daar gaan we overnachten. Wel moesten we eerst nog naar het andere busstation, weer een rit van 50 min. Verkeer is echt ontzettend druk (NY is er niks bij) onze taxi chauffeur sprak geen woord engels, en denk dat lezen ook ingewikkeld voor hem was, de naam in de Lonely Planet snapte hij ook niet. Hij snapte er niks van en wij niet van hem, wat tot grappige en lachwekkende momenten leide. Toen we het plaatje van Golden Rock lieten zien snapte hij het een beetje, maar nog niet waar we heen moesten..na een aantal telefoontjes met een vrouw die goed Engels sprak en met Matthijs moest praten en een paar stops bij vrienden van hem die ietsje Engels spraken kwamen we uiteindelijk toch op goede plaatst aan! Mission Compleet haha.
Daar stapten we een lokale bus in zonder airco, stoeltjes erg laag bijna op de grond en 2 backpacks voor ons, we kregen wel het beste plekje toegewezen natuurlijk :-) t was lang en oncomfortabel maar erg grappig en backpack waardig om het zo maar te zeggen. Aangekomen in het guesthouse in Kinpun stond Ko Ko ons op te wachten,een jonge jongen die daar de "manager" was. Sprak goed Engels en was zeer gastvrij op een grappige manier.we zijn meteen doorgegaan naar de vrachtwagens die ons boven op de berg brachten. Overvol zijn die wagens en de rit naar boven is met hellingen van zo'n 15% , best heel spannend. Matthijs vond het prachtig! Bij de Golden Rock zijn veel pelgrims/monniken. Veel met nog maar een paar tanden maar wel vriendelijk lachend naar ons. Inmiddels is het een aardige trekpleister geworden voor toeristen, al waren er meer Locals, maar wel met kraampjes met slippers/ballonnen/souvenirs en noem maar op. Vrouwen mogen niet "te" dichtbij de rots komen en hem zeker niet aanraken, vooral de pelgrims zelf plakken er stukjes bladgoud op, het is een heel ritueel met kaarsjes ,veel gebeden en bladgoud. Het is de droom van een pelgrim om de rots in het echt te zien en aan te raken en er wordt dan ook de hele nacht door gebeden. Tsja en toen moesten we weer terug naar beneden, dat ging gelukkig iets sneller. Heerlijk gegeten in een restaurantje en toen weer lkkr slapen. Af en toe word je wakker van een paar gekko's die over de muren liepen. Klein beestje maar erg hard geluid maken ze en er waren er 2-3 in de kamer, ohw ja en een vreemd eng beest bij de wc, niet echt fijn maja hij heeft de hele tijd op hetzelfde plekje gezeten en ik moest toch echt een keer plassen. Vanmorgen was die toch van positie veranderd en heeft Matthijs maar een einde gemaakt aan dat gegriezel! Haha als ik hem toch niet had...
We zitten nu in een relaxte bus met airco terug naar Yangon. Kan onze kont en rug even bijkomen van de busrit gister en de rit naar boven naar Golden Rock. Blauwe plekken zijn inmiddels gespot!! Geeft niks hoor de vriendelijke mensen maken alles goed.
We gaan nog even genieten van deze busrit en nog even ogen dichtdoen . Want op het vele geroggel en gespuug in zakjes, en gezang van iedereen die boven de muziek uitkomt is het best fijn deze rit. Maar weer afwachten hoe de nachtbus is vannacht.

Dit is getypt op mobiel dus hoop dat het een beetje gelukt is, tot over een paar dagen als we weer wifi hebben...en of het dan ook werkt. Foto's plaatsen lukt zeker niet dus die komen later.
Op naar Bagan!!!

Liefs Matt & Mar